Dordrecht heeft geen grachten, maar havens. De Voorstraathaven is de ruggengraat van de oude stad. De Voorstraat en Wijnstraat liggen aan beide zijden van het water en zijn met elkaar verbonden door sierlijke bruggen. Om het toenemende handelsverkeer in goede banen te leiden, werden de Nieuwe haven (in 1410) en de Wolwevershaven (in 1609) aangelegd. Later gevolgd door het Maartensgat en Kalkhaven. Het onveranderd sfeervolle havenkwartier met zijn pakhuizen, koopmanswoningen, kades en pleziervaartuigen strekt zich uit tussen Grote Kerk en Groothoofd, Maartensgat en Kalkhaven.
De Voorstraat is eigenlijk een dijk die de grens is tussen het buiten- en binnendijkse gebied. De woningen aan de waterkant liggen nog buiten de dijk. Als er zeer hoge waterstanden zijn en de Voorstraat dreigt te overstromen, plaatsen we vloedschotten. Die houden het water ‘vast’ in de woningen aan de haven.
De Elisabethsvloed had desastreuze gevolgen voor Dordrecht. De stad ligt op een eiland en ook nu nog is Dordrecht kwetsbaar als het water stijgt. Daarom beschermen we de stad en haar bewoners met veilige dijken en waterkeringen. Dat doen we al eeuwen. Met succes. Maar met het veranderen van het klimaat wordt de kans op een overstroming reëler. Het is een scenario waar we liever niet aan denken.
Want wat als het water toch weer komt? Dordrecht werkt al tientallen jaren aan waterveiligheid. Vooral om te voorkomen dat de stad overstroomt. Maar ook om te zorgen dat we weten wat we moeten doen als het toch mis gaat.